Moment om even terug te kijken op de afgelegde weg.
Vanaf de start van deze cursus is er een wereld voor mij open gegaan. Niet langer met mijn neus in een boek, maar achter de pc.
En er zijn opvallende verschillen, als ik mijn ervaring als maatgevend beschouw.
Communicatie in mijn gezin:
Tijdens het lezen van een boek ben ik toegankelijk voor mijn omgeving, ik leg het boek even weg en kan praten, reageren op iets dat gezegd is etc. Tijdens het zitten voor de pc lijkt mijn omgeving weg te vallen, omdat zowel mijn ogen, oren (wat piept er, wat rammelt er op mijn toetsenbord) en hersens bezig zijn, volg ik niet langer wat er om mij heen gezegd wordt, ik zit in een soort cocon.
Communicatie met het medium:
Lezen is uitsluitend een werkelijk communicatief proces tijdens een sessie van mijn leesclub, tenzij je de communicatie met de auteur erbij betrekt, voor mij een stap te ver.
Op internet ben je eigenlijk continu bezig met het verzamelen en toepassen van allerlei communicatie middelen. En het heerlijke is: of je nu je pyama nog aan hebt of met volle mond zit te tikken: je webmaatjes vinden het ok!
Hersenwerk:
Een boek kun je laten zakken om je een beeld voor ogen te roepen of over een personage na te denken. Als ik mijn toetsenbord of muis met rust laat, gebeurd er niks. Juist met muis kan ik van alles proberen en ontdekken.
Tijdens andere activiteiten kunnen je opeens gedachten invallen over een zojuist gelezen boek, over 23 dingen denk ik alleen na met een muis onder hand bereik.
Haast!
Omdat informatie en communicatie op internet iets vluchtigs heeft, want het is snel weer 'so yetserday', krijgt het pc gebruik iets dringends, iets haastigs ook en dat is niet (alleen) de schuld van 23 dingen. Hoeveel mensen slaan niet informatie op op een cd of dvd of harde schijf, om het te bewaren voor later? Alsof over vijf jaar die leuke filmpjes of muziekjes niet meer op het net te vinden zouden zijn? Of zouden er dan niet weer heel veel andere leuke filmpjes en muziekjes te vinden zijn? Of moet ik hier denken aan zoiets als het fenomeen: bieb gebruik steunt de boekhandel: dwz je koopt alleen een boek als het na lening en lezing zichzelf als bijzonder waardevol voor jou heeft bewezen?
Wat heeft dit met biebwerk te maken?
Het is mij eindelijk duidelijk waarom mensen geen tijd meer hebben om te lezen. Sterker nog, ik vraag mij af of ik ooit weer zoveel ga lezen als ik vroeger deed.
Deze cursus leert mij allerlei leuken dingen voor de klanten, die ik ook probeer in mijn blog van elk ding te vermelden. Had ik de leesclub per chat voor bah lezers al geventileerd?
Of wij na het uitsterven van de A t/m H generatie (Babette was toch generatie IJ?) nog een klant over hebben? Ik denk het niet, die doorontwikkelde Ilead in combo met het Guttenberg project moet toch een definitief einde maken aan het omslachtige aankleden, op de fiets stappen om ergens een (door anderen in pyama en met volle mond reeds bepotelde) boeken te bemachtigen.
Exit bieb? Ach alles heeft zijn tijd. Dat weten Oma's beter dan wie ook.
3 opmerkingen:
Dag Oma Kaat,
We zitten nog maar bij #9 en dan heeft 23 dingen al zoveel bij je teweeg gebracht? Ik ben onder de indruk.
Je hebt helemaal gelijk dat op het web 2.0 je continue bezig bent met het toepassen van allerlei communicatie middelen. Samen met andere werken aan creeren van nieuwe informatie die de voedingsbodem is voor het ontwikkelen van nog meer nieuwe informatie. Dat is met het lezen van boeken wel anders.
Toch ben ik het niet helemaal eens met je bewering dat bibliotheken straks geen klanten meer over zullen hebben. Klanten zullen er altijd zijn en hun weg naar de bibliotheek kunnen vinden. Alleen de functie van de bibliotheek zoals we die nu kennen zal veranderen. Niet meer een plek voor alleen het uitlenen van boeken en media maar ook ondersteuning en advies om te helpen bij het vinden van de weg in de informatie-overload (analoog en digitaal) die steeds meer toe zal nemen.
He 23 dingen! Helemaal met je eens dat er ergens in de informatie stroom een eilandje zou moeten zijn, bij voorkeur bevolkt door vriendelijke mensen (tja, v toch voornamelijk) die bereid zijn om reizigers te ontvangen en wegwijs te maken.
Sterker nog, ik denk dat de bibliotheek dat soms al is. Maar .... met de toenemende vraag naar 'harde cijfers' - hoeveel?, hoe vaak? (boeken uitlenen bedoel ik hoor!) en de inzet van uitleenmachine's (selfservice balies) ben ik bang dat juist die functie van de bieb door subsidiegevers als minder rendabel wordt gezien. Nou ja, een beetje lastig om dit duidelijk en genuanceerd in een blogje te zetten. En Oma houdt wel van een beetje provoceren .... Het doet me altijd weer goed dat die Basis Welwillendheid, die eigenlijk een grondhouding moet zijn voor alle medewerkers in een bieb, er tot nu toe in bibliotheek Hilversum heeft geleid dat vollop wordt ingehaakt op actuele leesbevorderings acties en culturele activiteiten en er alles aan wordt gedaan om zowel nieuwe als oude doelgroepen te krijgen en te behouden. (dit gaat blogger niet leuk vinden, al dat ge oh). En dat een cynische visie zoals die van Oma Kaat niet teveel aan de orde komt. GENOEG DUS OMA, ZWIJG!
boek
ik mis je zo
maar kom bij je terug
elk ding dat ik overwin
brengt me dichter bij jou.
heb geduld en vertrouwe
nog 14 te gaan
dan ben ik de jouwe
Een reactie posten